W obliczu zmagania się z cierpieniem i chorobą. Własne odchodzenie poddane świadomej refleksji.
Umieranie księdza Tischnera. Jego kroczenie po "wydeptanej drodze". Napisał kiedyś: Przyznajmy,że są takie prawdy, do których dochodzi się również poprzez męczeństwo. Jedną z takich prawd jest prawda,że cierpiąc, cierpimy z Chrystusem. Nie żyjemy dla siebie i nie umieramy dla siebie.Czy żyjemy, czy umieramy, należymy do Boga (święty Paweł). Dzięki temu odkryciu możemy mieć udział w Boskiej godności cierpienia. Niemniej nie cierpienie jest tutaj ważne. Nie ono dźwiga. Wręcz przeciwnie, cierpienie zawsze niszczy. Tym, co dźwiga, podnosi i wznosi ku górze, jest miłość.
 |
| Chrystus frasobliwy. Fragment nagrobka na warszawskich Powązkach |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz