wtorek, 3 listopada 2015

Koniec świata



           

Jan Vermeer, Mleczarka (ok.1658 - 1661), Rijksmuseum, Amsterdam

Cisza i skupienie utrwalone na obrazie mistrza z Delft. Kreowanie przez prawdziwą sztukę rzeczywistości pozwalającej Wisławie Szymborskiej wyrazić w wierszu przekonanie,że świat nie zasługuje na unicestwienie, dopóki kobieta z obrazu Vermeera .... mleko z dzbanka do miski / dzień po dniu przelewa ... 

W "Piosence o końcu świata" Czesława Miłosza kres wszystkiego, choć w istocie nikt w to nie wierzy, nie dokonuje się wśród apokaliptycznych błyskawic, gromów, znaków i archanielskich trąb. Odzwierciedla się w każdym istnieniu i poruszeniu natury. Także i gdy:

Pszczoła krąży nad kwiatem nasturcji
Rybak naprawia błyszczącą sieć.

Skaczą w morzu wesołe delfiny,
Młode wróble czepiają się rynny
I wąż ma złotą skórę, jak powinien mieć.


Ujawnia się w każdym przejawie ludzkiego bycia. Także i gdy:

Kobiety idą polem pod parasolkami,
Pijak zasypia na brzegu trawnika,
Nawołują na ulicy sprzedawcy warzywa
I łódka z żółtym żaglem do wyspy podpływa, 

Dźwięk skrzypiec w powietrzu trwa
I noc gwiaździstą odmyka.

I nie doczekamy się innego końca świata.


Jean - François Millet, Potato Planters (ok. 1861), Musem of Fine Arts, Boston


 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz