Jego miastem rodzinnym było Kutno. Przyjaźnił się ze
Stanisławem Witkiewiczem, Żeromskim, Orzeszkową, Dąbrowską i Janem
Stanisławskim. W Kazimierzu nad Wisłą, gdzie w 1903 roku pojechał po raz pierwszy
z Witkiewiczem, i gdzie powracał, ukończył „Miasteczko” - prozatorski portret tej
miejscowości. W trylogii „Przed potopem. Petersburg. Warszawa. Moskwa” wyraził
własny, życzliwy stosunek do polskiego wysiłku niepodległościowego. W 1933 roku Szalom Asz otrzymał z rąk Józefa Becka order Polonia Restituta. Nie zwrócił go,
pomimo oczekiwań rodzimego środowiska. O takie uhonorowanie usilnie zabiegał Jan Lechoń, jako, w intencji poety, dowód uznania dla literackiego wkładu Asza i pomoc w uwolnieniu się od kompleksu "upośledzonego żydostwa". Wręczeniu odznaczenia miały towarzyszyć
słowa pisarza wypowiedziane po polsku, z urokliwymi językowymi potknięciami: Do mnie
Wisła mówi po żydowsku.
![]() |
Szalom Asz |
![]() |
Jan Stanisławski, Wisła pod Tyńcem (1905), Muzeum Narodowe w Warszawie |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz